خرچنگی

هم اکنون در بازار ایران انواع و اقسام خرچنگی وجود دارد.
هم تولید داخل و هم خارجی.

اما نکته ای که عموما بدون توجه مانده و یا بهتر بگویم بیشتر دوستان از آن اطلاعی ندارند اینست که چه خرچنگی برای چه مصرفی طراحی شده است ؟

الان اگر دامدار برود در یک فروشگاه و تقاضای خرچنگی نماید ، فروشنده ی عزیز چند مدل خرچنگی روی پیشخوان گذاشته و از دامدار میخواهد که انتخواب نماید.
و این یعنی اشتباه
چرا که نه دامدار و نه فروشنده هیچ کدام نمیدانند که کاربرد و کارایی هر خرچنگی چیست ؟

در ادامه در حد توان و دانش قلیل ، این مباحث را مطرح میکنیم.

خرچنگی های دستگاه های شیر دوشی ، عمدتاً در سه تیپ ( کلاس ) عرضه میشوند .
کلاس A
کلاس B
کلاس C
خرچنگی های کلاس C ، عموما بر روی شیر دوش هایی در همین کلاس نصب میشوند و نصب این نوع از خرچنگی ها بر روی شیر دوش های کلاس بالاتر ، غیر اصولی و غیر علمی ست که میتواند در فرایند تولیدات دامپروری اثرات منفی داشته باشد .
شیر دوش های کلاس C ، شیر دوش هایی هستند برای :
1 : دام های بومی
2 : دام هایی با رکوردِ تولید متوسط به پایین
3 : دام های دوره ی آخر شیرواری
4 : دام هایی با بافت اسفنجی حساس
5 : دام هایی که در آغاز دوره ی شیرواری قرار دارند
مناسب هستند .
به همین دلیل در این کلاس از دستگاه های شیر دوشی از خرچنگی هایی با وزن کم ( سبک ) ، حجم تبادل کمتر ، خلاء پذیری پایین تر و … ، استفاده میشود .
بکار بردن این تیپ از خرچنگی ها در کلاس های بالاتر و دام هایی با رکورد شیر بالا ، ضریب ابتلا به ورم پستان و آسیب های بافت پستانی را به شدت افزایش میدهد .

دامدار گرامی
هرچه آگاهیتان از نکات فنی مهندسی دامداری و تجهیزات دامپروری بیشتر باشد ، بهره وری بیشتری خواهی داشت .